Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου
- Κάθε μέρα, περισσότερα από 1.000 παιδιά διαγιγνώσκονται με καρκίνο. 400.000 παιδιά διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο.
- Κάθε 3 λεπτά πεθαίνει ένα παιδί με καρκίνο
- Οι πιο συνηθισμένοι τύποι παιδικού καρκίνου είναι λευχαιμία, όγκοι εγκεφάλου, λεμφώματα Hodgkin και μη-Hodgkin, όγκοι συμπαθητικού νευρικού συστήματος(νευροβλάστωμα) και όγκοι Wilms(νεφροβλάστωμα). Λευχαιμία: Αποτελεί την συχνότερη μορφή καρκίνου της παιδικής ηλικίας και αντιπροσωπεύουν το 1/3 των περιπτώσεων κακοηθειών στα παιδιά. δίως στις ηλικίες κάτω των 10 ετών
Όγκοι εγκεφάλου: Κυρίως νευρογλοιακοί (αστροκύττωμα, επενδύμωμα, πολύμορφο γλοιοβλάστωμα), μυελοβλάστωμα, κρανιοφαρυγγίωμα, όγκοι της επίφυσης.
Λεμφωματα Hodgkin και μη-Hodgkin: Τα λεμφώματα είναι μεγάλη ετερογενής ομάδα κακοήθων νεοπλασιών του λεμφικού συστήματος. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι λεμφωμάτων Λέμφωμα Hodgkin κ Λέμφωμα Non- Hodgkin
Όγκοι συμπαθητικού νευρικού συστήματος: Το νευροβλάστωμα αποτελεί τον πιο συχνό εξωκρανιακό όγκο του νευρικού συστήματος. Αναπτύσσεται στα επινεφρίδια, σε άλλες θέσεις στην κοιλιά ή την πύελο και σπανιότερα εκτός αυτών των περιοχών του σώματος
Όγκοι Wilms: Αφορά συνήθως παιδιά και εμφανίζεται κυρίως σε άτομα ηλικίας κάτω των 5 ετών. Μπορεί να αναπτύσσεται στον έναν ή και τους δύο νεφρούς. - Σε χώρες υψηλού εισοδήματος, όπου οι ολοκληρωμένες υπηρεσίες είναι γενικά προσβάσιμες, πάνω από το 80% των παιδιών με καρκίνο θεραπεύονται. Σε αντίθεση με χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος θεραπεύονται λιγότερο από το 30%.
- Μόνο το 29% των χωρών χαμηλού εισοδήματος αναφέρει ότι τα αντικαρκινικά φάρμακα είναι γενικά διαθέσιμα στον πληθυσμό. Σε σύγκριση με το 96% των χωρών υψηλού εισοδήματος.
Οι περισσότεροι παιδικοί καρκίνοι μπορούν να θεραπευτούν με γενόσημα φάρμακα και άλλες μορφές θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της χειρουργικής επέμβασης και της ακτινοθεραπείας.
Οι θάνατοι από παιδικό καρκίνο προκύπτουν από έλλειψη διάγνωσης, λανθασμένη διάγνωση ή καθυστερημένη διάγνωση, εμπόδια στην πρόσβαση για περίθαλψη, εγκατάλειψη θεραπείας και υποτροπές.
Τι προκαλεί καρκίνο στα παιδιά;
Ο καρκίνος εμφανίζεται σε άτομα όλων των ηλικιών και μπορεί να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Ξεκινά με γενετική αλλαγή σε μεμονωμένα κύτταρα, που στη συνέχεια αναπτύσσονται σε μάζα (ή όγκο). Που εισβάλλει σε άλλα μέρη του σώματος και προκαλεί βλάβη και θάνατο εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Σε αντίθεση με τον καρκίνο στους ενήλικες, η συντριπτική πλειοψηφία των παιδικών καρκίνων δεν έχει γνωστή αιτία.
Πολλές μελέτες έχουν προσπαθήσει να εντοπίσουν τα αίτια του παιδικού καρκίνου. Αλλά πολύ λίγοι καρκίνοι στα παιδιά προκαλούνται από περιβαλλοντικούς παράγοντες ή παράγοντες του τρόπου ζωής. Οι προσπάθειες πρόληψης του καρκίνου στα παιδιά θα πρέπει να επικεντρώνονται σε συμπεριφορές που θα εμποδίσουν το παιδί να αναπτύξει καρκίνο ως ενήλικας. Ορισμένες χρόνιες λοιμώξεις, όπως ο HIV, ο ιός Epstein-Barr και η ελονοσία, αποτελούν παράγοντες κινδύνου για παιδικό καρκίνο. Άλλες λοιμώξεις που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παιδιού ως ενήλικας, επομένως είναι σημαντικό να εμβολιαστεί (κατά της ηπατίτιδας Β για να βοηθήσει στην πρόληψη του καρκίνου του ήπατος και κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων για να βοηθήσει στην πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας) και να ακολουθήσει άλλες μεθόδους. Όπως η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία χρόνιων λοιμώξεων που μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο.
Τα τρέχοντα δεδομένα υποδηλώνουν ότι περίπου το 10% όλων των παιδιών με καρκίνο έχουν προδιάθεση λόγω γενετικών παραγόντων. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τον εντοπισμό παραγόντων που επηρεάζουν την ανάπτυξη καρκίνου στα παιδιά.
Βελτίωση των αποτελεσμάτων του παιδικού καρκίνου
Επειδή γενικά δεν είναι δυνατή η πρόληψη του καρκίνου στα παιδιά, η πιο αποτελεσματική στρατηγική για τη μείωση του ποσοστού του καρκίνου στα παιδιά και τη βελτίωση των αποτελεσμάτων είναι η εστίαση σε μια άμεση, σωστή διάγνωση ακολουθούμενη από αποτελεσματική, βασισμένη σε στοιχεία θεραπεία με εξατομικευμένη υποστηρικτική φροντίδα.
Έγκαιρη διάγνωση
Όταν εντοπιστεί έγκαιρα, ο καρκίνος είναι πιο πιθανό να ανταποκριθεί σε αποτελεσματική θεραπεία και να οδηγήσει σε μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης. Όπως και λιγότερη ταλαιπωρία και συχνά λιγότερο δαπανηρή και λιγότερο εντατική θεραπεία. Σημαντικές βελτιώσεις μπορούν να γίνουν στη ζωή των παιδιών με καρκίνο με τον έγκαιρο εντοπισμό του καρκίνου και την αποφυγή καθυστερήσεων στη φροντίδα. Η σωστή διάγνωση είναι απαραίτητη για τη θεραπεία παιδιών με καρκίνο, επειδή κάθε καρκίνος απαιτεί ένα συγκεκριμένο θεραπευτικό σχήμα που μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία.
Η πρώιμη διάγνωση αποτελείται από 3 στοιχεία:
- ευαισθητοποίηση των συμπτωμάτων από τις οικογένειες και τους παρόχους φροντίδας
- ακριβής και έγκαιρη κλινική αξιολόγηση, διάγνωση και σταδιοποίηση (καθορισμός του βαθμού εξάπλωσης του καρκίνου)
- πρόσβαση σε άμεση θεραπεία
Έγκαιρη διάγνωση είναι σχετική σε όλα τα περιβάλλοντα και βελτιώνει την επιβίωση για πολλές ασθένειες. Προγράμματα για την προώθηση της έγκαιρης και σωστής διάγνωσης έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία σε χώρες όλων των επιπέδων εισοδήματος. Συχνά μέσω των συλλογικών προσπαθειών των κυβερνήσεων, της κοινωνίας των πολιτών και μη κυβερνητικών οργανώσεων, με ζωτικούς ρόλους να διαδραματίζουν οι ομάδες γονέων. Ο παιδικός καρκίνος σχετίζεται με μια σειρά προειδοποιητικών συμπτωμάτων, όπως πυρετός, έντονοι και επίμονοι πονοκέφαλοι, πόνος στα οστά και απώλεια βάρους. Όλα αυτά μπορούν να ανιχνευθούν από οικογένειες και από εκπαιδευμένους παρόχους φροντίδας υγείας.
Ο προσυμπτωματικός έλεγχος γενικά δεν είναι χρήσιμος για παιδικούς καρκίνους. Σε ορισμένες επιλεγμένες περιπτώσεις, μπορεί να ληφθεί υπόψη σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου. Για παράδειγμα, ορισμένοι καρκίνοι των ματιών στα παιδιά μπορεί να προκληθούν από μια κληρονομική μετάλλαξη, επομένως εάν αυτή η μετάλλαξη ή ασθένεια εντοπιστεί στην οικογένεια ενός παιδιού με αμφιβληστροειδοβλάστωμα, μπορεί να προσφερθεί γενετική συμβουλευτική και τα αδέρφια να παρακολουθούνται με τακτικές οφθαλμικές εξετάσεις νωρίς στη ζωή . Τα γενετικά αίτια των παιδικών καρκίνων σχετίζονται μόνο σε ένα μικρό ποσοστό παιδιών με καρκίνο. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου με βάση τον πληθυσμό σε παιδιά.
Θεραπεία
Η σωστή διάγνωση είναι απαραίτητη για να συνταγογραφηθεί η κατάλληλη θεραπεία για τον τύπο και την έκταση της νόσου. Οι τυπικές θεραπείες περιλαμβάνουν χημειοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση και/ή ακτινοθεραπεία.
Τα παιδιά χρειάζονται επίσης ιδιαίτερη προσοχή στη συνεχιζόμενη σωματική και γνωστική τους ανάπτυξη και διατροφική κατάσταση. Κάτι που απαιτεί μια αφοσιωμένη, διεπιστημονική ομάδα. Η πρόσβαση σε αποτελεσματική διάγνωση, βασικά φάρμακα, παθολογία, προϊόντα αίματος, ακτινοθεραπεία, τεχνολογία και ψυχοκοινωνική και υποστηρικτική φροντίδα είναι ποικίλη και άνιση σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, η θεραπεία είναι δυνατή για περισσότερο από το 80% των παιδιών με καρκίνο όταν είναι προσβάσιμες οι υπηρεσίες για τον καρκίνο της παιδικής ηλικίας. Η φαρμακολογική θεραπεία, για παράδειγμα, περιλαμβάνει φθηνά γενόσημα φάρμακα που περιλαμβάνονται στον Κατάλογο των Απαραίτητων Φαρμάκων για Παιδιά του ΠΟΥ. Τα παιδιά που ολοκληρώνουν τη θεραπεία χρειάζονται συνεχή φροντίδα για την παρακολούθηση της υποτροπής του καρκίνου και τη διαχείριση τυχόν πιθανών μακροπρόθεσμων επιπτώσεων της θεραπείας
Παρηγορητική φροντίδα
Η παρηγορητική φροντίδα ανακουφίζει από τα συμπτώματα που προκαλούνται από τον καρκίνο και βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους. Δεν μπορούν να θεραπευτούν όλα τα παιδιά με καρκίνο, αλλά η ανακούφιση από τον πόνο είναι εφικτή για όλους. Η παιδιατρική παρηγορητική φροντίδα θεωρείται βασικό συστατικό της ολοκληρωμένης φροντίδας. Ξεκινώντας από τη διάγνωση της νόσου και συνεχίζεται καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας και της φροντίδας. Ανεξάρτητα από το εάν ένα παιδί λαμβάνει ή όχι θεραπεία με θεραπευτικό σκοπό. Τα προγράμματα παρηγορητικής φροντίδας μπορούν να παραδοθούν μέσω της φροντίδας στην κοινότητα και στο σπίτι, παρέχοντας ανακούφιση από τον πόνο και ψυχοκοινωνική υποστήριξη στους ασθενείς και τις οικογένειές τους. Θα πρέπει να παρέχεται επαρκής πρόσβαση σε από του στόματος μορφίνη και άλλα παυσίπονα για τη θεραπεία του μέτριου έως σοβαρού καρκινικού πόνου. Ο οποίος δυστυχώς επηρεάζει περισσότερο από το 80% των καρκινοπαθών στην τελική φάση.
Η δράση του ΠΟΥ
Το 2018, ο ΠΟΥ ξεκίνησε, με την υποστήριξη του Ερευνητικού Νοσοκομείου Παίδων St. Jude, την Παγκόσμια Πρωτοβουλία για τον Παιδικό Καρκίνο, για την παροχή ηγεσίας και τεχνικής βοήθειας στις κυβερνήσεις για να τις υποστηρίξει στη δημιουργία και τη διατήρηση υψηλής ποιότητας προγραμμάτων για τον παιδικό καρκίνο. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί τουλάχιστον 60% επιβίωση για όλα τα παιδιά με καρκίνο έως το 2030. Αυτό αντιπροσωπεύει κατά προσέγγιση διπλασιασμό του τρέχοντος ποσοστού ίασης και θα σώσει ένα επιπλέον εκατομμύριο ζωές την επόμενη δεκαετία
Ο ΠΟΥ και ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) συνεργάζονται με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (IAEA) και άλλους οργανισμούς και εταίρους του ΟΗΕ, για να εξασφαλίσουν:
- αύξηση της πολιτικής δέσμευσης για τον έλεγχο του παιδικού καρκίνου
- να υποστηρίξει τις κυβερνήσεις να αναπτύξουν υψηλής ποιότητας κέντρα καρκίνου και περιφερειακούς δορυφόρους. Για να εξασφαλίσουν: έγκαιρη και ακριβή διάγνωση και αποτελεσματική θεραπεία
- ανάπτυξη προτύπων και εργαλείων για την καθοδήγηση του σχεδιασμού και της εφαρμογής παρεμβάσεων για έγκαιρη διάγνωση, θεραπεία και παρηγορητική φροντίδα και φροντίδα επιβίωσης
- βελτίωση της πρόσβασης σε βασικά φάρμακα και τεχνολογίες
- υποστήριξη των κυβερνήσεων για την προστασία των οικογενειών παιδιών με καρκίνο από οικονομική βλάβη και κοινωνική απομόνωση ως αποτέλεσμα της φροντίδας για τον καρκίνο.
Οι πληροφορίες είναι από: