Το σώμα μετά την εγκυμοσύνη κ σκέψεις

Θυμάμαι ίσα που είχα σαραντίσει κ όλοι μου έλεγαν ότι είναι σαν να μην ήμουν ποτέ έγκυος. Στον τρίτο μήνα φορούσα κανονικά τα ρούχα που φορούσα πριν την εγκυμοσύνη. Το σώμα μετά την εγκυμοσύνη είχε επανέλθει κανονικά. Σαν να μην έκανες παιδί έλεγαν.

Έλα όμως που έκανα, έλα όμως που δεν είναι μόνο αυτό που βλέπεις.

Θες να σου πω αλήθεια πως είναι; Μήπως θες να ακούσεις για τα ράμματα που έχω κ 50 μέρες μετά τη γέννα δεν έχουν κλείσει ακόμα; Ή θες να σου πω ότι ακόμα δεν μπορώ να πάω τουαλέτα χωρίς να πονάω, ότι μια φορά παραλίγο να λιποθυμήσω από τον πόνο μέσα στην τουαλέτα; Θες να σου πω ότι τρεις μήνες μετά ακόμα δεν μπορώ να έχω επαφή με τον άντρα μου; Ίσως θες να σου πω για τις ραγάδες που δεν θα φύγουν ποτέ από πάνω μου;
Θες; Μάλλον πως δεν θες.

Κανείς δεν θέλει να ακούσει αυτή τη μεριά τις ιστορίας. Αυτή την ξέρεις μόνο εσύ, εγώ κ όσες έγιναν μητέρες αλλά κανείς δεν την λέει. Αυτή η μεριά της ιστορίας δεν έχει χαριτωμένα μωρά, δεν έχει όμορφα βρεφικά δωμάτια, δεν έχει μικροσκοπικά ρουχαλάκια, δεν έχει αυτή τη βρεφική μυρωδιά που μυρίζει όλο το σπίτι.

Έχει όμως εσένα, έτσι όπως σε άφησαν οι 9 μήνες εγκυμοσύνης, η πολύωρη γέννα σου κ οι αμέτρητες ώρες θηλασμού.

Εσένα

Μπορεί να έχεις χάσεις τα κιλά μπορεί κ όχι. Ακόμα μπορεί να σε ρωτάνε αν είσαι έγκυος ενώ έχεις γεννήσει 5 μήνες τώρα. Μπορεί να κοιτάς τις ραγάδες που έχουν χαραχτεί πάνω στο κορμί σου με δυσφορία. Ίσως να κοιτάς το σώμα μετά τη γέννα κ να μην βλέπεις αυτό που ήταν. Μπορεί να μην ξαναγίνει αυτό που ήταν. Κ αυτό να σε θλίβει.

Δεν θα έπρεπε όμως. Γιατί αυτό το σώμα κατάφερε τόσα. Κατάφερε να γίνει σπίτι για το μωρό σου για 9 ολόκληρους μήνες, μετά πέρασε όλη τη διαδικασία της γέννας κ τέλος έθρεψε αποκλειστικά ένα μωρό για 6 μήνες ίσως κ παραπάνω. Αυτά πρέπει να σκέφτεσαι κάθε φορά που κοιτάς την χαλαρή κοιλιά σου ή τις ραγάδες. Αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε όλες κ μόνο περηφάνια να νιώθουμε για ότι καταφέραμε. Ήταν δύσκολος ο δρόμος κ δύσκολη η ανάρρωση.

Ίσως τώρα να είναι η ευκαιρία να αγαπήσουμε το σώμα μας πραγματικά, τώρα που είδαμε τι μπορεί να κάνει κ να το δεχτούμε όπως είναι.

To be continued..