Δεύτερο τρίμηνο εγκυμοσύνης παρέα με ένα τρίχρονο. Το πιο πιθανόν είναι ότι για να βρίσκεσαι εδώ έχεις βιώσει μια ή παραπάνω εγκυμοσύνες. Άρα ξέρεις πολύ καλά αυτό το μαγικό δεύτερο τρίμηνο που όλα μοιάζουν και πάλι φυσιολογικά, που έχεις βρει τον εαυτό σου, την ενέργεια σου, την όρεξή σου. Που δεν νυστάζεις συνεχώς, ούτε έχεις νεύρα.
Έχω ξανά όρεξη και ενέργεια να παίξω ξανά με το παιδί μου, να κάνουμε πράγματα μαζί, να ετοιμάσω δραστηριότητες, να πάμε βόλτες, να του αφιερώσω όσο χρόνο μπορώ μέχρι τον ερχομό του μωρού. Το δεύτερο τρίμηνο εγκυμοσύνης λοιπόν είναι αυτό που είσαι έγκυος αλλά είναι σα να μην είσαι. Αλλά είσαι!
Είναι επίσης ο καιρός που άρχισα να το συνειδητοποιώ και να γίνεται η νέα μου πραγματικότητα. Προσπαθώ και τα κατάφερα να μην φοβάμαι τόσο όσο στο πρώτο τρίμηνο ότι κάτι θα πάει στραβά όπως την προηγούμενη φορά. Άρχισα να μην φοβάμαι κάθε φορά που θα σκουπιζόμουν μήπως δω αίμα. Άρχισα να ανησυχώ για τη γέννα που έρχεται, για την αλλαγή στη ζωή όλων μας.
Γιατί πρόκειται για μια μεγάλη αλλαγή, τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο, θα αλλάξει η ζωή μας και μαζί όλοι μας μέσα από αυτό, θα γίνουμε διαφορετικοί, θα γίνουμε περισσότεροι και εύχομαι πιο ενωμένοι.
Τουλάχιστον αυτό εύχομαι.
Προσπαθώ να προετοιμαστώ όσο περισσότερο μπορώ, ώστε να μην δυσκολευτώ τόσο αυτή τη φορά, να μην με πάρει από κάτω γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω αν θα καταφέρω να ξανασηκωθώ. Δεν ξέρω αν θα έχω τη δύναμη να βγω από εκεί που είχα χαθεί την προηγούμενη φορά.
Είμαι όμως αισιόδοξη, πιστεύω ότι θα τα καταφέρω. Αυτή τη φορά ξέρω τι δύναμη έχω μέσα μου και εγώ κ κάθε μαμά. Την έχω δει αυτή τη δύναμη, την έχω νιώσει, ξέρω ότι υπάρχει. Γιατί μετά από πολύ καιρό πιστεύω σε μένα και στο τι μπορώ να κάνω..
[…] Δες επίσης: “Δεύτερο τρίμηνο εγκυμοσύνης και σκέψει… […]